ชื่อเรื่องการค้นคว้าแบบอิสระ
การใช้วรรณกรรมบำบัดเพื่อปรับปรุงพฤติกรรมก้าวร้าวของ นักเรียนที่มาจากครอบครัวหย่าร้าง
ผู้เขียน นางสาววรรณพร กองมงคล
ปริญญา ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต (สารสนเทศศึกษา)
อาจารย์ที่ปรึกษาการค้นคว้าแบบอิสระ
รองศาสตราจารย์ทัศนา สลัดยะนันท์ ประธานกรรมการ
อ. ดร. สมชาย เตียวกุล กรรมการ
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษากระบวนการและผลการใช้วรรณกรรมบำบัดเพื่อปรับปรุงพฤติกรรมก้าวร้าวของนักเรียนที่มาจากครอบครัวหย่าร้างกลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้ คือ นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 3-5 ปีการศึกษา 2550 โรงเรียนเทศบาล 4 สันป่าก่อและโรงเรียนเทศบาล 3 ศรีทรายมูล อำเภอเมือง จังหวัดเชียงราย ที่มาจากครอบครัวหย่าร้างและมีคะแนนจากการทำแบบทดสอบวัดพฤติกรรมก้าวร้าวสูงกว่านักเรียนคนอื่นๆ จำนวน 24 คน โดยแบ่งกลุ่มตัวอย่างออกเป็น 2 กลุ่ม คือกลุ่มทดลองที่ได้รับวรรณกรรมบำบัดและกลุ่มควบคุมที่ไม่ได้รับวรรณกรรมบำบัด กลุ่มละ 12 คน การทดลองดำเนินการติดต่อกันทั้งหมด 6 สัปดาห์ เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบทดสอบวัดพฤติกรรมก้าวร้าว ของ สุรัชนี เปี่ยมญาติ และใช้วรรณกรรมสำหรับเด็กที่คัดสรรว่ามีความเกี่ยวข้องกับเด็กที่มีพฤติกรรมก้าวร้าวและครอบครัวหย่าร้างทั้งหมดจำนวน 16 เรื่องสถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลคือ t-test
ผลการศึกษาพบว่า
1. กลุ่มทดลองที่เข้าร่วมวรรณกรรมบำบัด มีพฤติกรรมก้าวร้าวในระยะหลังการทดลองน้อยกว่าระยะก่อนการทดลองอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .001
2. กลุ่มทดลองที่เข้าร่วมวรรณกรรมบำบัดในระยะหลังการทดลองน้อยกว่ากลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .001
